Blog Amazing things that
bring positive results

Leidinggevende én berk. Blij dat te weten

Kwijtgeraakt

Ze zeggen het niet, maar ik zie het aan de schichtige blik in hun ogen. Aan het gehum dat vooral aarzelend klinkt. Ik ben hen weer eens kwijtgeraakt, of zij zijn de draad kwijtgeraakt. (Het hangt er maar vanaf van welke kant je het bekijkt.) Punt is: we zitten niet meer op dezelfde snelheid. En dat op het moment waarop mijn geest wil beginnen freewheelen tot de vonken ervan af spatten. Het moment waarop ik uit puur plezier om het denken eraan toe ben om de verschillende kanten van een probleem nu eens in detail te gaan verkennen. Niets is goed genoeg, want eigenlijk doet dat er niet toe. Maar als ik niet oppas geraak ik mijn ploeg kwijt. En erger ik me te pletter omdat het zo saai is en maar niet vooruit gaat.

Toch niet geschikt voor die job als leidinggevende?

Ik heb nogal wat energie gestoken in het ontwikkelen van vergader-, brainstorm- en creatieve technieken en in het indijken van mijn ergernis. Om toch maar meer dynamiek in het gesprek te krijgen. Omdat ik maar niet begreep waarom ik “ze niet meekreeg”. Omdat ik echt en oprecht dacht dat ik toch niet zo geschikt was voor die job als leidinggevende. Behoorlijk uitputtend allemaal. En weinig constructief.

Leidinggevende én berk

Vorig jaar maakte ik kennis met het begrip ‘berk’ zoals Elke Pelemans ermee werkt. En met die metafoor lokt ze me keer op keer weg van het denken in tegenstellingen als ‘slim en dom’, en van beladen begrippen als hoogbegaafd. Een berk, die maakt de grond weer vruchtbaar, vertelt Elke dan. Dat wil dan zeggen (denk ik) dat je als berk uitgenodigd wordt om wortel te schieten, en dat je in die beweging de bodem weer vruchtbaar kan maken. Ze zeggen weleens “het gras groeit niet door eraan te trekken”. Ik denk dat ik al veel gras heb willen doen groeien. En intussen vergat ik zelf wortel te schieten.

Wortel schieten

Ik ben blij met dat begrip berk. Het is een mooi beeld voor dat steeds terugkerende gevoel van de eeuwige buitenstaander te zijn, zelfs al zit ik ergens middenin. Blij ook omdat het ruimte geeft voor dat dwingende en dringende gevoel van een verschil te willen maken. Natuurlijk begrijpt geen kat waar dat begrip voor staat. En misschien geeft dat wel het beste de ervaring weer om als berk in de wereld te staan. Het valt niet altijd uit te leggen, maar het is een ervaring. Van wortel proberen te schieten in onvruchtbare aarde, en daar iets mee teweeg willen brengen.

An